بررسی نقش عوامل خطر انسانی در شدت سوانح ترافیکی در راه های درون و برون شهری کشور

سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش عوامل انسانی در ایجاد سوانح ترافیکی در محورهای درون شهری و برون شهری کشور انجام شده است. روش بررسی: اطلاعات کلیه افراد آسیب­دیده در اثر حوادث ترافیکی به صورت سرشماری، ثبت شده (فرم های کام 114) در سیستم (فاوا)، که شامل 592168 نفر بودند بررسی شدند. عوامل خطر انسانی منجر به حوادث ترافیکی تعیین و نسبت شانس (odds ratio) هر یک از عوامل خطر در رخداد حوادث ترافیکی با استفاده از مدل رگرسیونی با شانس های متناسب و تعدیل عوامل مداخله­گر احتمالی مانند سن، و جنسیت و وضعیت روشنایی در راه های درون و برون­شهری برآورد شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی در جامعه مورد بررسی 0/14 ±1/34 سال بود. در بین عوامل انسانی دخیل در سوانح ترافیکی بالاترین درصد به بی­توجهی به مقررات به میزان 9/69 درصد اختصاص داشت. نسبت شانس قرار گرفتن در یکی از طبقات جرح یا فوت در محورهای درون شهری برای افرادی که مصرف مشروبات الکلی داشته اند 5/6 برابر همین مقدار برای افرادی بوده که این عامل خطر را نداشته اند (65/8 -88/ 4 ci: و 5/6. (or= همچنین در محورهای برون­شهری نیز بالاترین نسبت شانس را در بین دیگر نسبت ها) 29/3 – 22/1 ci:و 73/1 (or= به خود اختصاص داد. نتیجه گیری: با اینکه مصرف نوشیدنی های الکلی بیشترین تأثیر را بر شدت حوادث ترافیکی رخ داده­شده را دارد اما با توجه به شیوع کم این عامل و در نتیجه خطر قابل انتساب کمتر نسبت به دیگر عوامل، به نظر می رسد بهتر است برنامه های پیشگیری را بیشتر متمرکز بر عوامل با شیوع بالا مانند بی­توجهی به مقررات و عجله و شتاب بی­مورد نمود.